I've made it! - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Judith Haaren - WaarBenJij.nu I've made it! - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Judith Haaren - WaarBenJij.nu

I've made it!

Door: Judith

Blijf op de hoogte en volg Judith

16 September 2011 | Vietnam, Hanoi

Ik had zelfs nog nooit achterop een motor gezeten maar nu weet ik hoe het is! Na 3 dagen heb ik zo'n pijn aan m'n kont! We hebben vandaag om de 20km pauze gehouden, ik kon niet meer. Maar ik heb wel echt 3 onvergetelijke dagen gehad! Kan jullie iig vast vertellen dat de maximale snelheid voor een motor 60km/u is en dat hij daar zeker niet overheen gegaan is! Hij was een goede, veilige bestuurder dus wie maar Vietnam gaat en interesse heeft.. laat het mij weten! Het is echt een aanrader! Ik heb zo ontzettend veel gezien! Het was wel heel grappig, mijn gids Cuong is het kleinste vietnameesje dat ik ooit heb gezien. Hij is 31 jaar oud maar 2 koppen kleiner dan ik.. Moet je je dus voorstellen dat hij op een motor zit! Iedereen kent het beeld van de brugklasser die met zijn net nieuwe, te grote fiets voor het eerst naar de middelbare school fiets.. zo zag dit er dus ook een beetje uit.. haha.. Daarnaast zat ik natuurlijk nog achterop en ook al mijn bagage moest mee en werd aan de motor vastgebonden! Mijn grote rugzak achterop en mijn kleine voor op de tank. en ja.. ik heb foto's! We vertrokken de 14e in de ochtend en hij was netjes op tijd. We zijn toen richting My Son gegaan, dat is net zoiets als Angkor Wat in Cambodja, ruines dus. Daarna via allerlei landweggetjes, dorpjes en een lokaal klein veerpontje naar een plaatsje halverwege de route naar Kon Tum gegaan. Onderweg maakte we allemaal stops en de lokale bevolking was zo ontzettend aardig. Ik heb een weverij gezien, een bezemmakerij en ik weet nu hoe noodles gemaakt worden! In het hele gebied waar ik de afgelopen dagen ben geweest zijn de minderheden de voornaamste bewoners dus ook die heb ik erg veel gezien. Leuke is dat ik nu ook weet wat de lokale bevolking voor hun eten betaald en dat is meer dan de helft minder dan wat ik tot nu toe heb betaald! Iedereen wil alleen maar geld verdienen.. oh..en ik kan ondertussen al aardig met stokjes eten! Heb geen mes en vork meer in mijn handen gehad sinds ik in Bangkok uit het vliegtuig stapte! Dag 2 was ongeveer hetzelfde veel achterop de motor en allerlei stops om te kijken hoe dingen groeien enzo. Deze dag was wel extra indrukwekkend omdat ik naar een weeshuis ben geweest. Ik mocht daar gewoon naar binnen lopen volgens mijn mannetje maar dat voelde toch wel raar. Het was een weeshuis voor de kinderen van de minderheden. In Vietnam is het zo dat je maar 2 kinderen mag hebben omdat er te veel kinderen zijn. Als je er meer krijgt mag je niet meer voor de overheid werken. Nou werken die minderheden over het algemeen al niet voor de overheid maar ze krijgen ook erg veel kinderen en ze kunnen dat dus niet betalen. Kinderen worden daarom te vondeling gelegd en komen in een weeshuis terecht. Ik ben naar binnen gelopen en er werd niet echt naar me omgekeken. Blijkbaar waren ze het wel gewend dat er vreemde blanke mensen binnen komen lopen.. Ik kon gewoon rondlopen en rondkijken en foto's maken. Ik moet zeggen dat ik nu wel spijt heb dat ik geen vrijwilligerswerk ben gaan doen maar wie weet een andere keer.. Het was zo mooi om te zien. De eerst kinderen waren wat ouder, ik schat tussen de 3 en de 9. Ze waren allemaal lekker aan het spelen met ballen en aan het knikkeren. Heb er een hele tijd naar zitten kijken.. Op een gegeven moment kwam mijn gids en die vertelde dat ik een gebouw in mocht lopen en dat er op de 1e verdieping kleinere kinderen zaten. Ik kwam precies op het goede moment.. etenstijd! Zo leuk! Ik stond gewoon door de deur naar binnen te kijken en een meisje liet me binnen. Blijkbaar helpen de oudere kinderen met het eten geven van de jongere. Ik ben aan de zijkant op de grond gaan zitten en ik werd belaagd door de kleintjes van ongeveer 1 jaar oud! Super schattig, ze kropen bij me op schoot en kwamen lekker tegen me aan staan! Ik zat helemaal onder de rijstpap! Mijn camera was natuurlijk ook helemaal interesant! Moest foto's maken van een jongetje en als ik dat deed ging hij gekke bekken trekken en dan wilde hij zien hoe het eruit zag! Super grappig! Er zaten zulke mooie koppies tussen! Ik heb nog wel een aantal gezichtjes op mijn netvlies staan maar vond het minder moeilijk dan ik had gedacht omdat ze er zo goed en gelukkig uitzien! Het weeshuis krijgt donaties vanuit europa en je ziet dat de kinderen het er goed hebben, geweldig toch! Dag 3 weer veel op de motor gezeten maar ook gezien hoe peper en de "dragon fruit" groeit, geen idee wat dat in het nederlands is.. Ik heb ook in mijn leven nog niet zoveel jungle en zoveel rijstvelden gezien, zo ontzettend mooi! Ik heb heel veel foto's gemaakt natuurlijk! Het kon niet op! Het was ook wel een verademing om iemand bij me te hebben die Vietnamees sprak. Hij bestelde het eten enzo en dat was erg makkelijk! Hij heeft goed voor me gezorgd en nu ben ik in Quoy Nhon vanwaar ik morgen de trein pak naar Nha Trang. Zo nog ff een hapje eten en dan lekker mijn bed in! Ben kapot van alle indrukken! X

  • 16 September 2011 - 16:06

    Britt:

    Super judith!!!! en Dragon Fruit is heel lekker!

  • 16 September 2011 - 20:32

    Mam En Jan:

    Die Juut! Het is je weer gelukt om iets bijzonders mee te maken!
    Je beschrijft het zo mooi! Alsof we meerijden op de motor! We zijn héél benieuwd naar je foto's. We blijven je volgen. Liefs en een kus.

  • 19 September 2011 - 16:43

    Mr T:

    Wow, wat een verhaal... Inderdaad net alsof wij achterop zaten bij Cuong!! En hoe je het beschrijft... kostelijk haha.. Ben benieuwd naar de foto's..
    X

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Judith

The more you travel, the more you learn. About yourself, other people, how we act, how they act, how we all interact. What makes us tick & what makes people click. I travel all these roads & across these far off places in search of so many things. For a greater purpose in life, a deeper understanding of these people. Continually I reach out wanting to learn anything new: different accents, old traditions, an exotic reciepe. I crave the rush of an unknown path & the excitement of a new found friend. Paradises appear just around corners, while kind & helpful locals invite you into their homes. Markets burst with colors & smells, people & food. Beaches & krast mountain ranges take your breath away leaving you longing for return. Across rivers & down mountain sides, past rice paddy fields & enormous wats. Hello new places & good-bye to old....

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 115
Totaal aantal bezoekers 26834

Voorgaande reizen:

07 Mei 2014 - 02 Juni 2014

Op naar Wonderful Indonesia!

03 September 2011 - 29 September 2011

Vietnam

28 Augustus 2010 - 18 September 2010

Scary India...

13 Augustus 2009 - 06 September 2009

Voor het eerst naar Azië...

19 Juli 2008 - 09 Augustus 2008

Marokko

24 Juli 2007 - 10 Augustus 2007

Cuba Hasta la victoria siempre!

06 Augustus 2006 - 05 November 2006

Chersonissos here I come...

15 Mei 2006 - 11 Juli 2006

Mijn eerste reis

Landen bezocht: