Back home...

Helaas moesten jullie even wachten op mijn laatste bericht.. mijn internet werkte niet goed..

Als het goed is heb ik het (ja.. zelf!! Ik ben trost!) verholpen dus kan ik weer naar hartelust internetten…

Ik ben iig veilig thuis aangekomen… wat een overgang zeg.. van 42 graden naar het regenachtige Nederland.. ik vind het hier maar koud hoor.. begon net bruin te worden en nu gaat het er allemaal weer snel vanaf.. word weer tijd voor een zonnebankje..

Bart en ik hebben nog een heerlijke week gehad.. De route was prachtig en de plaatsen werden steeds leuker en mooier.

De eerste plaats die we aandeden was Agadir, dat bleek anders dan verwacht, ik dacht dat het veel toeristischer zou zijn. Natuurlijk heb je er gigantisch veel hotels maar je zag er weinig “blanke” toeristen.. vooral als je je bedenkt dat alle Nederlanders die naar Marokko op vakantie gaan volgens mij bijna altijd in Agadir zitten.. Misschien zaten ze allemaal veilig op hun all-inclusive resort.. Er waren ook wel echt gigantisch grote/dure hotels dus daar word natuurlijk van alles georganiseerd zodat je niet van je resort af hoeft.. Daarnaast hebben ze er volgens mij in die hotels ook nog wel een handje van om toeristen bang te maken want het is buiten o zo gevaarlijk…

Het viel ons iig vooral op dat er veel Marokkanen waren, blijkbaar is het voor de Marokkanen (buitenlandse en echte Marokkanen) ook een leuk uitje.

We hebben daar 2 dagen bijna geen zon gezien, het begon in de ochtend bewolkt en later in de middag klaarde het pas op.. beetje jammer als je komt om op het strand te liggen en bruin te worden.. We zijn daarom met de auto op pad gegaan, dat was ook leuk maar de tweede dag hadden we geen zin meer om af te wachten of de zon nog zou komen en zijn we naar Essaouira gereden. Geweldige route, je rijd een heel stuk langs de kust.. dus je hebt een geweldig uitzicht over de Atlantische Oceaan…

Ik moet wel zeggen dat ik het erg fijn vond om de laatste week rustig aan te kunnen doen met een auto en mijn mannetje naast me. Daardoor merk je wel heel goed dat de twee weken daarvoor erg onrustig zijn en veel energie kosten. Je merkt dan pas wat voor gevecht het af en toe is om plaats van bestemming te komen en een slaapplaats te regelen zonder opgelicht te worden..

Daarnaast blijft het gewoon lastig met de taal.. mijn Frans is niet goed en mijn Arabisch is nog slechter.. Alle verkeersborden waren gelukkig in het Frans en Arabisch en ze doen sowieso erg veel in het Frans maar het blijft worstelen..

Essouira was een stuk aangenamer dan Agadir, het weer was beter en de sfeer was leuk.. We hadden geweldige Riads om in te slapen, met dakterras waar je kon ontbijten..

Het Marokkaanse ontbijt is echt dramatisch.. mij maak je er niet gelukkig mee.. Je krijgt pannekoekjes, stukken brood, boter, siroop en jam.. alles is zoet.. niet zo gek dat de tanden er bij veel Marokkanen uitvallen.. Het grootste deel van de vakantie heb ik mijn eigen ontbijt geregeld, brood en la vache kiri.. veel makkelijker, goedkoper en lekkerder.. Bart had ook al snel door dat dat een betere optie was..

Die namiddag lagen we voor het eerst op het strand maar het waaide zo hard dat we meer aan het zandhappen waren dan iets anders dus dat hadden we al snel gezien..

Terrasje gepakt en daarna moe van de warmte en het reizen zijn we die avond op bed geploft en hebben alleen maar voor de tv gehangen... pizza erbij en het plaatje was compleet.. dat was echt heerlijk voor de verandering.. ff lekker niets..

De volgende dag op tijd naar het strand en dat was een stuk beter.. Er lagen ook veel meer mensen, gek hè… Eindelijk konden we aan ons kleurtje werken..

Volgende dag naar Safi gereden.. We hadden van tevoren al een hotel geboekt met zwembad en we zagen het helemaal zitten.. Hotel was netjes, alleen het zwembad zat vol met Marokkaanse kinderen, we pasten er bijna niet meer bij en we vielen erg op.. Ik geloof ook echt niet dat al die kinderen in dat hotel verbleven.. denk dat het gewoon familie was van de medewerkers ofzo...

We hebben een paar uur bij het zwembad gelegen en zijn toen gaan toeren met de auto.. Safi is de grootste haven van Marokko maar het stelde niets voor.. De mensen waren erg aardig, ze vielen je niet lastig en je kon er heerlijk eten.. We zijn de tweede dag daar naar het noorden gereden, in de Lonely planet stond dat daar ergens hele mooie stranden moesten zijn en die hebben we gevonden… het was geweldig, je moest met de auto een steile weg naar beneden, het uitzicht was heel mooi en beneden was het lekker rustig iig als je het vergelijkt met bijvoorbeeld een Scheveningen.. Dit strand hebben ze een paar jaar geleden voor de wereldkampioenschappen Surfen gebruikt dus je kunt je voorstellen hoe het eruit zag en hoe de golven en de stroming waren.. Het water was ook ijskoud.. Bart, mijn held, zwemt altijd maar ik vond het echt veel te koud.. tot de navel en verder ben ik niet gekomen..

In Safi staan ze bekend om het aardewerk en wij hebben een rondleiding gekregen over hoe dat allemaal gedaan wordt... Mocht iemand interese hebben, Bart kan een hele mooie presentatie geven aan de hand van de gemaakte foto’s.. haha.. Bart en ik vonden dit allebei de leukste plaats van de drie…

Bij het hotel waar we zaten hadden ze ook een bar.. ik vond dat Bart iig één Marokkaans biertje gedronken moest hebben dus we zijn naar binnen gegaan.. Alcohol blijft schaars hè, dus veel keus aan barren heb je niet.. In de bar zaten vooral mannen en de weinige vrouwen die er zaten waren allemaal hoeren… ik was de enige vrouw daar die het niet voor geld doet… ik had dat al in de Lonely Planet gelezen, maar als je er midden in zit is het toch wel bizar.. Ik realiseerde me op dat moment dat vooral de vrouwen in Marokko weinig kansen hebben en dat ze heel hard voor moeten vechten om kansen te creëren.. en als je verder geen kant op kunt… tja.. dat word je hoer.. mensen zijn arm en als je niets onderneemt is het een neerwaartse spiraal waar je zeker niet uit komt.. Misschien hopen ze stiekem ook wel op een rijke toerist..

De laatste dag zijn we vanuit Safi teruggereden naar Marrakech.. De warmte kwam ons tegemoet… Aan de kust is de temperatuur aangenaam en Marrakech is echt heet.. Dat verschil is zo groot.. van 25 graden ofzo aan de kust naar 42 in Marrakech..

Autootje zonder deuken ingeleverd, hebben we weer goed gedaan.. en toen was het wachten en vliegen.. eigenlijk wilde ik nog helemaal niet naar huis.. had het wel naar mijn zin.. ik hou wel van de zon en het warme klimaat.. en toen kwamen we ook nog aan in de regen…

Ik heb een hele mooie vakantie gehad, veel gezien en gedaan.. was weer een hele ervaring.. eentje om nooit te vergeten.. maar op de een of andere manier voel ik me daar toch niet zo thuis.. Geef mij maar Cuba…

Desondanks viel het me allemaal reuze mee, het lastigvallen was minder dan ik verwacht had en de mensen waren veel vriendelijker dan ik gedacht had.. Heb me toch een beetje bang laten maken denk ik, maar in dit geval heb ik een positief beeld van Marokko en kijk nu anders tegen de Marokkanen aan.. Ik heb ook een andere kant gezien en dat vind ik erg belangrijk..